اثر انجماد شیشه ای روی میزان بلوغ و فراساختار اووسیت‏های بالغ شده انسانی در محیط آزمایشگاه

هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی احتمالی اثرات انجماد شیشه‏ای روی میزان بلوغ و فراساختار اووسیتهای بالغ شده انسانی در محیط آزمایشگاه است. مواد و روش‏ها   : در این مطالعه از 292 تخمک نابالغ مرحله وزیکول زاینده  و متافاز i به‏دست آمده از بیماران نابارور استفاده شد. تخمک‏ها به دو گروه تقسیم شدند: 1- تخمک‏های نابالغ مرحله وزیکول زاینده  (تعداد=145) 2- تخمک‏های نابالغ مرحله متافازi (تعداد=147). تخمک‏ها ابتدا منجمد شده و سپس ذوب و بالغ شدند. به‏علاوه از 10 عدد تخمک بالغ شده به‏صورت in vivoبه‏عنوان کنترل استفاده شد. محیط بلوغ شامل ham’s f10 به همراه fsh و lh و مایع فولیکولی بود. بعد از 36 ساعت تخمک‏ها از لحاظ بلوغ و فراساختار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج : میزان زنده ماندن و دژنراسیون تخمک‏ها در گروه متافاز i نسبت به گروه وزیکول زاینده  کاهش معنی‏داری داشت. اما میزان بلوغ تخمک‏ها بین دو گروه تفات معنی‏داری نداشت (06/0p<). به‏علاوه میزان توقف بلوغ تخمک‏ها بین دو گروه به‏طور معنی‏داری بالاتر بود. از نظر فراساختاری تعداد گرانول‏های قشری در هر دو گروه  به‏طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. همچنین واکوئل و تجمعات کوچکی از میتوکندری و شبکه اندوپلاسمیک صاف درون سیتوپلاسم اووسیت‏ها دیده شد. نتیجه گیری : فرآیندهای انجماد و ذوب منجر به تغییرات فراساختاری در نواحی خاصی از اووسیت می‏شوند و احتمالا کاهش توانایی بلوغ اووسیت‏های منجمد شده می‏تواند مربوط به این تغییرات باشد.